စိတ္ညစ္ရတဲ့ည

တစ္ေန့လံုး ေပ်ာ္ရႊင္ေနပါရက္နဲ့ သူ.ကို ျမိဳ.ထဲမွာေတြ.လိုက္ရတယ္ဆိုတဲ့ သတင္းစကားေၾကာင့္ စိတ္ေတြေလးလံထိုင္းမွိဳင္းသြားလိုက္တာ အတူညစာစားေနတဲ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကေတာင္ ဘာျဖစ္သြားတာလဲလို. ေမးယူရတယ္။ ေကာက္ခါငင္ခါ ျမိဳ.ထဲသြားမယ္ ဘယ္သူလိုက္မလဲေမးေတာ့ အားလံုးကတအံ့တၾသနဲ့ ေခါင္းခါၾကတယ္ေလ။ ဟုတ္တာေပါ့ ညဘဲ၁၂း၀၀ ထိုးေတာ့မယ္။ စိတ္ညစ္ရတဲ့ဒဏ္ကို နဲနဲေလးမွမခံစားႏိုင္သူ ကိုယ္ကေတာ့ ျဖစ္ခ်င္ရာျဖစ္ဆိုျပီး တစ္ေယာက္ထဲျမိဳ.ထဲကို Taxi စီးျပီးထြက္ခဲ့တယ္။ တစ္လမ္းလံုးလဲ အေတြးေတြအစံုပါဘဲ။ ငါ့ကိုဘာလို.မေခၚရတာလဲ။ ငါ့ကိုဆိုပစ္ထားတယ္။ ဘယ္သူနဲ့သြားတာလဲ။ အစရွိတဲ့ အေတြးေတြကအစံုပါဘဲ။ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ အစ္မလိုခင္မင္ရသူေတြေျပာေနၾကတဲ့ နင့္ကိုညာစားေနတာ၊ ငွက္ေပ်ာသီးလိုအခြံႏႊာေနတာ အစရွိတဲ့ စကားလံုးေတြကို ဂရုမစိုက္ဘဲ သူ.ကိုခ်စ္ခဲ့ရတာပါ။
Abu Dhabi Mall ေရာက္ေတာ့ သူ.ကိုေတြ.လိုက္ပါျပီ။ (အမွန္ေတာ့ မသိစိတ္က တမင္သူရွိတဲ့အရပ္ကို သြားရွာေနတာေလ) သူ.သူငယ္ခ်င္း(ကိုယ့္ခ်စ္သူေဟာင္း)နဲ့ သူငယ္ခ်င္းေနာက္တစ္ေယာက္နဲ့။ သူကေတာ့အေနာက္မွာ တစ္ေယာက္တည္းေလ။ သူ.မ်က္ႏွာေလးကို ၾကည့္ျပီး အရမ္းလြမ္းေနမိတယ္။ ေခၚလိုက္ရင္ သူကိုယ့္ဆီလာမယ္သိေပမယ့္ မေခၚျဖစ္ဘူး။ ကိုစေရာက္တဲ့အခ်ိန္ သူျပန္တာသိရေတာ့လဲ ရင္ထဲမွာဟာတာတာနဲ့။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ့ လမ္းဆက္ေလ်ာက္တယ္။ မ်က္စိထဲေတြ.ကရေတ ြေလ်ာက္၀ယ္ျဖစ္တယ္။ (လမ္းေရာက္မွေသေသခ်ာခ်ာျပန္ၾကည့္ေတာ့ ကိုယ္အတြက္တစ္ခုမွ မပါဘူး၊ သူ.အတြက္ေတြခ်ည္းဘဲ) ရုပ္ရွင္သြားၾကည့္တယ္။ ဘာကားကို၀င္ၾကည့္မိမွန္းမသိေအာင္ စိတ္ေတြပ်ံ့လြင့္ေနတယ္။ တစ္၀က္တစ္ပ်က္မွာ ထထြက္လာခဲ့တယ္။ မနက္၂း၃၀ေနျပီ။ ရုပ္ရွင္ၾကည့္ေနတုန္း Mobile Silent လုပ္ထားမိလို. ဖြင့္ၾကည့္မိေတာ့ သူ. miss call ေတြေတြ.ရတယ္။ သူငါ့အေပၚ သံေယာဇဥ္ရွိေသးသားဘဲဆိုျပီး လွစ္ခနဲစိတ္ခ်မ္းသာမိတယ္။ သူ.ဆီဖုန္းေခၚေတာ့ ဘယ္မွာလဲလို.ေမးတယ္။ ျပန္လာေနျပီလို.ေျပာရင္း၊ taxi ကိုငွားျဖစ္တယ္။ လမ္းမွာေတာ့ သူ.ကိုေတြ.ရေတာ့မယ္ဆိုတဲ့ အေတြးမ်ားနဲ့ေပါ့။
အေဆာင္ျပန္ေရာက္ေတာ့ မနက္၃း၃၀ေတာ့မယ္။ အေဆာင္က ျမိဳ.ထဲနဲ့ေတာ္ေတာ္အလွမ္းေ၀းတယ္ေလ။ သူ.အတြက္ ၀ယ္လာတဲ့ပစည္းေလးေတြသြားေပးမယ္ေပါ့ဆိုျပီး ဖုန္းဆက္လိုက္ေတာ့၊ သူအိပ္ေနျပီတဲ့။ မနက္ဖန္မွလာခဲ့ပါတဲ့။ ေတာ္ေတာ္စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသြားတယ္။ တစ္ညလံုးအိပ္မရဘူး။ မိုးလင္းခါနီးမွ အိပ္ေပ်ာ္သြားျပီး၊ သူ.ဆီက၁၀း၀၀ေလာက္မွာဖုန္းလာတယ္၊ သူအလုပ္သြားႏွင့္ျပီတဲ့။ ဟူး စိတ္ဓာတ္ေတာ္ေတာ္က်သြားတယ္။ စိတ္ညစ္ညစ္နဲ့ ျပန္အိပ္ပစ္တယ္။ ေခါင္းေတြကိုက္ေနတယ္။ အခုမွဘဲႏိုးတယ္။ ဒီေန့ညလဲ ဘယ္လိုၾကံမွေတြ.ရမယ္မွန္းမသိေတာ့ပါဘူး။ ကိုယ္က ျပန္ေ၇ာက္ခ်ိန္၊ သူအိပ္ေနဦးမွာလားေလ.........။

TV ျပသနာမ်ား

ဒီေန့အလုပ္ထဲကိုစေရာက္တာနဲ့ ၾကံဳလိုက္ရတာကေတာ့ TV ျပသနာေတြပါဘဲ။ စစခ်င္း အခန္းနံပါတ္ (၂၃၄) ဧည့္သည္က သူ.အခန္းမွာ TV မလာလို.ဆိုျပီးေျပးရပါတယ္။ သြားၾကည့္ေတာ့ သူၾကည့္ေနက် အီတလီလိုင္း ဖမ္းမရလို.ပါ။ System ကိုျပန္စစ္ၾကည့္ေတာ့ receiver မွာ အဲဒီလိုင္းဖမ္းမရဘူးျဖစ္ေနပါတယ္။ free line ကိုအသံုးျပဳထားေတာ့ ပင္မေနရာကလႊင့္တာကို မမိရင္ဖမ္းလို.မရျဖစ္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲဒါနဲ့ ဧည့္သည္ကို ေတာင္းပန္ျပီး၊ တျခားလိုင္းေတြ စိတ္၀င္စားေအာင္ ေလ်ာက္ဖြင့္ျပရပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခန္းကေတာ့ အခန္းနံပါတ္ (၂၄၀)၊ ဒီအခန္းကေတာ့ရွင္းပါတယ္။ remote control battery ကုန္ေနတာပါ။ remote battery လဲေပးလိုက္ေတာ့ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္သြားပါတယ္။
ေနာက္အခန္းနံပါတ္ (၆၃၁)က်ေတာ့ TV မွာဘာရုပ္မွမေပၚတာဗ်။ ေတာ္ေတာ္ေခါင္းစားသြားပါတယ္။ ၾကိဳးေတြလြတ္ေနလားၾကည့္ေတာ့လဲ အားလံုးကအိုေကေနတယ္။ Program လဲေသခ်ာစစ္ေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ျပသနာက TV မွာလာျဖစ္ေနတာပါ။ အလံုးလိုက္လဲရမွာပါ။ ဧည့္သည္ကို TV လဲဖို. ခြင့္ေတာင္းေတာ့ သူကခြင့္ျပဳပါတယ္။ အဲဒီမွာစၾကံဳရတာကေတာ့ TV ကိုတစ္ေယာက္တည္း ဘယ္လိုလဲရမလဲပါဘဲ။ ခါတိုင္းေတာ့ အေဖာ္တစ္ေယာက္အျမဲပါတတ္တယ္။ ဒီလကစျပီး တစ္ဂ်ဴတီလံုးကို တစ္ေယာက္တည္းခ်ထားေတာ့ ဘယ္သူမွအားကိုးစရာ မရွိပါဘူး။ ဧည့္သည္ကလဲ ငုတ္တုတ္ထိုင္ေစာင့္ ေနေတာ့ အျပင္ျပန္ထြက္ျပီးလူလိုက္ရွာဖို.က မျဖစ္ဘူးေလ။ အဲဒါနဲ့ ကိုယ္တိုင္မဖို.ျပင္ရပါေတာ့တယ္။ TV ၾကိဳးေတြကိုေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ျပီးျဖဳတ္၊ screw ေတြေသခ်ာျဖဳတ္ျပီး။ TV အလံုးလိုက္ကို တစ္ေယာက္ထဲမရပါတယ္။ ကံကေကာင္းေတာ့ Main Door နားက အခန္းျဖစ္ေနလို.ေပါ့။ မဟုတ္လို.ကေတာ့ Main Door ေရာက္တဲ့အထိ သယ္ရမွာ မစားသာဘူးေလ။ Lift ေရာက္ေတာ့ ၇ထပ္ကိုတက္၊ ေကာင္းတဲ့ TV ကို၇ွာ၊ ပါလာတဲ့ အပ်က္ကို မေကာင္းတဲ့အျခမ္းမွာထားခဲ့ျပီး၊ ျပန္ဆင္းလာရပါတယ္။ အခန္းထဲျပန္ေရာက္ေတာ့ ၾကိဳးေတြဘာေတြေသခ်ာျပန္တပ္ျပီးတဲ့ အခ်ိန္မွာ စစ္ေဆးၾကည့္ေတာ့ အိုေကတယ္ဗ်။ ေတာ္ေသးတာေပါ့။ ဘုရားစာရြတ္ျပီးျပန္ဆင္ေနတာ။ ဒီအလံုးလဲျပီးလို.မွျပန္မေကာင္းရင္ ဧည့္သည္က Complain တတ္ေတာ့မွာ ေသခ်ာေနျပီေလ။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာနဲ့ဘဲ အဆင္ေျပသြားပါတယ္။
ေနာက္တစ္ခန္းက်ေတာ့ DVD အလုပ္မလုပ္ဘူးဗ်။ ဒါကေတာ့လြယ္ပါတယ္ HTML Cable လြတ္ေနလို.ပါ။ ဒါနဲ့ဘဲ cable ျပန္တပ္ေပးခဲ့ပါတယ္။
အခန္းနံပါတ္ ၄၀၅ က်ေတာ့ TV Cabinet Light Fused ျဖစ္တာေလ။ မီးေခ်ာင္းကၽြမ္းတာေပါ့။ မီေခ်ာင္းက ျဖဳတ္ျပီးျပန္တပ္ရံုဘဲေပမယ့္၊ TV Cabinet ရဲ့ အေနာက္ကေခ်ာင္ေလးထဲမွာဆိုေတာ့ အေနာက္က ပ်ဥ္ခ်ပ္ၾကီးကို ခြာျပီးမွ လဲလို.ရပါတယ္။ အဲဒီပ်ဥ္ခ်က္မွာ စုစုေပါင္း screw အလံုးေပါင္း ၄၀ေက်ာ္တပ္ထားပါတယ္။ အဲဒီScrew ေတြကို ခြာထုတ္ဖို.အတြက္ အ၇င္ဆံုး TV Cabinet ၾကီးကို အေရွ.တြန္းေရႊ.ရပါတယ္။ အားလားလား ေရြ.ေတာင္မေရြ.ပါဘူး။ ဧည့္သည္ကလဲ ထို္င္ၾကည့္ေနပါတယ္။ စိတ္ညစ္လိုက္တာေလ။ ငိုေတာင္ငိုခ်င္တယ္။ အဲဒါနဲ့ အျပင္ထြက္ျပီး၊ housekeeping တစ္ေယာက္ကို ရီျပျပီး အကူအညီေတာင္းရပါတယ္။ သူကလဲ မၾကည္မလင္နဲ့ ကူညီတယ္။ ဟုတ္တယ္ေလ။ သူ.မွာလဲ သူ.အခန္းေတြျပီးေအာင္ ၇ွင္းရဦးမွာကိုး။ TV Cabinet ၾကီးေရႊ.အျပီးမွာေတာ့ screw ေတြကို တစ္ေယာက္ထဲ ျဖဳတ္ရပါေတာ့တယ္။ ဧည့္သည္ကလဲ စိတ္မရွည္ေတာ့ပါဘူး။ သူ အျပင္သြားမယ္၊ ျပန္လာရင္ျပီးတာ ျမင္ခ်င္တယ္လို. ေျပာျပီးထြက္သြားပါတယ္။ ကိုယ္လဲေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားတယ္။ သူ.အေရွ.မွာ လုပ္ေနရတာထက္စာရင္ ကိုယ့္ဘာသာ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ လုပ္ပစ္လိုက္ခ်င္ေနတာပါ။ သူရွိေနေတာ့ အသံေတြဘာေတြ ဆူမေနေအာင္ ထိန္း၇ေသးတယ္ေလ။ Screw ေတြျဖဳတ္ျပီး၊ မီးေခ်ာင္းလဲျပီး ျပန္တပ္။ အားလံုးျပီးေတာ့ TV cabinet ကိုျပန္တြန္းဖို. လုပ္ရပါတယ္။ Housekeeping ကလဲမရွိေတာ့ပါဘူး။ ထပ္ေခၚမွာ သိလို.လစ္သြားတာထင္တယ္။ တစ္ေယာက္တည္း ၾကိဳးစားပမ္းစားတြန္းရတာ၊ Aircon ခန္းထဲမွာ ေခၽြးျပိဳက္ျပိဳက္က်ပါတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္အားငယ္ရပါတယ္။ အလုပ္ကို တစ္ခါမွ အဲေလာက္ပင္ပင္ပန္းပန္း မလုပ္ဖူးပါဘူး။ ခါးလဲနာ၊ လူကလဲ ၀မ္းနည္း၊ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့ ခံစားမွဳပါဘဲ။ အဲဒီအခ်ိန္သာ အေမ့ဆီကဖုန္းလာရင္ ငိုမိမွာေသခ်ာတယ္။
ဒီေန့အတြက္ကေတာ့ TV ျပသနာေတာ္ေတာ္မ်ားပါတယ္။ တျခားအခန္းေတြမွာလဲ ဆင္တူယိုးမွား ျပသနာေတြဘဲၾကံဳရပါတယ္။
Evening Shift ကို handover လႊဲေတာ့ေတာင္ သူတို.က နင္ဒီေန့ဘုရားမရွိခိုးလာဘူး ထင္တယ္လို. ေနာက္ေနၾကေသးတယ္။ ဒီေန့လို TV ျပသနာ အမ်ားၾကီး သူတို.ေတာင္မၾကံဳဖူးဘူးတဲ့။
ဟုတ္ေတာ့ဟုတ္မယ္၊ ကိုယ္လဲႏွလံုးသားျပသနာေတြနဲ့ ၇ွဳပ္ေနေတာ့ ဘုရားကို ေမ့ေနမိတယ္။
ေနာက္ေန့ေတာ့ ဘုရားေသခ်ာရွိခိုးျပီးမွ အလုပ္သြားဖို.ျပင္ရမယ္။

When i was....

When i was sky, you are cloud

When i was cloud, you are rain

When i was rain, you are tree

When i was tree, you are monkey!

အေမ့ေမြးေန့အမွတ္တရ ၂

ကိုယ္၁၀တန္းေအာင္တဲ့ႏွစ္မွာ အေမနဲ့အတူ ရင္ခုန္စြာ ေအာင္စာရင္းကိုမနက္၂း၀၀မွာ မေၾကာက္မလန္. လိုက္ၾကည့္ေပးခဲ့ဖူးတယ္၊ သီခ်ငး္ဆိုခ်င္တယ္ဆိုေတာ့လဲ သေဘာမတူတဲ့ၾကားက စတူဒီယိုေတြ သူကိုယ္တိုင္စံုစမ္းျပီး အေရာက္လိုက္လံပို.ေဆာင္ေပးတယ္၊ Live Show ေတြၾကည့္ခ်င္တဲ့အခါ Hip Hop သီခ်င္းေတြ နားမခံႏိုင္တဲ့ၾကားက ကိုယ့္ကို စိတ္မခ်လို. မိုးလင္းထိလိုက္ေစာင့္ေပးခဲ့တယ္၊ Club တတ္ခ်င္တယ္ဆိုလို.လဲ တင္းက်ပ္ေနတဲ့ၾကားက ကိုယ့္မ်က္ရည္ဒဏ္မခံႏိုင္ရွာလို.ထင္ပါရဲ့ ေရာက္ေအာင္လိုက္ပို.ေပးရွာတယ္၊ ကာတြန္းဆြဲခ်င္တယ္ဆိုတုန္းကလဲ ေက်ာင္းစာအားနည္းမွာစိုးတဲ့ၾကားက မိုးေသာက္ပန္း၊ ေရႊေသြး၊ ေတဇစာအုပ္ေတြကို အပတ္စဥ္၊ လစဥ္မျပတ္ ၀ယ္လာေပးတတ္တယ္၊ ေက်ာင္းတတ္စဥ္ သူမ်ားကေလးေတြလို အေမလိုက္ပို.မွ ေက်ာင္းတတ္မယ္ဆိုလို. အလုပ္ကေန ခြင့္ယူျပီး၊ အလုပ္ေနာက္က်ခံျပီးလိုက္ပို.တတ္တယ္၊ ေက်ာင္းျပီးလို. အင္ဂ်င္နီယာအလုပ္ကလြဲလို. ဘာမွမလုပ္ဘူးလို.ေၾကြးေၾကာ္ခဲ့တဲ့ကိုယ့္ကို အလုပ္ တစ္ခုရေအာင္အျမဲၾကံဖန္ရွာေဖြေပးတတ္တယ္၊ (ကိုယ္က အလုပ္တစ္ခုကို ဘယ္ေတာ့မွ ၾကာၾကာမလုပ္ဘူး၊ ခဏခဏထြက္တယ္)၊ အခုလဲႏိုင္ငံျခားေရာက္လို. အိမ္ခြဲေနသည္အထိ ထမင္းဘူးကို အစ္မနဲ့တစ္မ်ိဳး၊ သူကိုယ္တိုင္တစ္မ်ိဳး အေဆာင္ထိပို.ေနတုန္း၊ အဲဒါကိုယ့္ရဲ့ ဘ၀သူရဲေကာင္းအေမပါဘဲ။
အေမ့ဘ၀မွာ မ်က္ရည္က်ခဲပါတယ္၊ အေမ၀မ္းနည္းပက္လက္ငိုခဲ့ရတဲ့ေန့ကေတာ့ မၾကီးအိမ္ေထာင္ျပဳဖို. ခြင့္ေတာင္းခဲ့တဲ့ေန့ပါဘဲ။ အေမက သူ.သမီးေတြကို တတ္ႏိုင္ရင္ အိမ္ေထာင္မျပဳေစဘဲ အပ်ိဳၾကီးဘ၀နဲ့ ၃ေယာက္လံုးကို တစ္သက္လံုးတူတူေနသြားေစခ်င္တာမ်ိဳးပါ။ ဒါေပမယ့္ေလ အခ်စ္ဆိုတာ၊ ဖူးစာဆိုတာမ်ိဳးဟာ အရြယ္ေရာက္လာရင္တားလို.မွ မရတာဘဲ။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အေမလက္ခံလိုက္ပါတယ္။ မၾကီးမဂၤလာေဆာင္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္တတ္ၾကြစြာဧည့္သည္ေတြကို လိုက္လံႏွဳတ္ဆက္ေနျပန္တာလဲ အေမဘဲျဖစ္ပါတယ္။ ညေရာက္လို. အခန္းထဲမွာ တိတ္တဆိတ္ငိုေၾကြးေနတာလဲ အေမပါဘဲ။ (ကိုယ္နဲ့အေမက ငယ္ငယ္ေလးထဲက ၂ေယာက္တစ္ခန္းအတူေနပါတယ္)
အေမဒုတိယအၾကိမ္ ၀မ္းနည္းစြာငိုေၾကြးခဲ့ရတာကေတာ့ ကိုယ္အေဆာင္ေျပာင္းတဲ့ေန့ျဖစ္မယ္ဆိုတာ မျမင္ရေပမယ့္ အတပ္ေျပာရဲပါတယ္။ သက္တမ္းတစ္ေလ်ာက္လံုးအေမ့နား ကပ္ခၽြဲေနၾက အဆိုးေလးနဲ့ခြဲရခ်ိန္မွာ အေမတစ္ေယာက္တည္း ငိုေၾကြးေနမွာေသခ်ာပါတယ္။
ကိုယ္စာကိုေခ်ာေမြ.ေအာင္မေရးတတ္ပါဘူး၊စာေရးလဲမေကာင္းမွန္းသိပါတယ္၊ ဒါေပမယ့္ အေမ့ေမြးေန့မွာ အမွတ္တရေလးတစ္ခုကိုေရးခ်င္လြန္းလို. ဒီပို.စ္ေလးကိုေရးျဖစ္ပါတယ္။
ဒီေန. ၂၀၀၈ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ ၂၅ရက္မွာ အေမ့အသက္ ၅၈ႏွစ္ျပည့္ခဲ့ပါျပီ။ အေမ့ဘ၀တစ္သက္မွာ ပထမဆံုးမိသားစုအားလံုး ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မွာ ေမြးေန့ကို ေပ်ာ္ရႊင္စြာက်င္းပႏိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ႏွစ္ေပါင္း၇ႏွစ္အတြင္း မိသားစုစံုလင္စြာ အေမ့ေမြးေန့ပြဲကို ျပန္လည္က်င္းပခြင့္ရခဲ့တာလဲျဖစ္ပါတယ္။ ညီအစ္မ၃ေယာက္တူတူ အေမ့ကို ကန္ေတာ့တဲ့အခ်ိ္န္မွာ က်လာတဲ့မ်က္ရည္ကေတာ့ အေမ့အတြက္ ၀မ္းသာ ဂုဏ္ယူတဲ့မ်က္ရည္ဘဲျဖစ္မွာပါ။
ကိုယ္ အေမ့ကုိ အရမ္းခ်စ္ပါတယ္။ လူတိုင္းလူတိုင္းလဲ အေမေတြကိုခ်စ္ၾကမွာပါဆိုတာ ယံုၾကည္ပါတယ္။

အေမ့ေမြးေန့ အမွတ္တရ ၁

အေမ့၀မ္းထဲကထြက္လာခဲ့ခ်ိန္မွာ အေဖကေရွ.တန္းမွာ။ သားေလးေမြးမယ္လို. ေမွွ်ာ္လင့္တၾကီးေစာင့္ေနတဲ့ အေဖက သမီးလို.ၾကားလိုက္ရလို.မ်ား စိတ္ဓာတ္က်သြားလားမသိဘူး ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာတဲ့ လမ္းကို ေရြးခ်ယ္သြားတယ္။ သားေလးအရမ္းလိုခ်င္ေနတဲ့ အေဖ့အတြက္ အေမက သမီး၃ေယာက္ေမြးေပးခဲ့တယ္။ ရက္၅၀ဘဲရွိေသးတဲ့ကိုယ့္ကိုအေမကခ်ီပိုက္၊ တစ္ႏွစ္အရြယ္အစ္မလတ္ကို၊ ၈ႏွစ္အရြယ္အစ္မၾကီးဟာခ်ီပိုးရင္း သားအမိ၂ေယာက္ထဲ ကိုယ္တို.၂ေယာက္ကို ျပဳစုခဲ့တယ္။ အသက္ ၃၀၀န္းက်င္ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ လင္ေယာက်ာ္းဆံုးျပီး၊ အားကိုးစရာေဆြမ်ိဳးမရွိ၊ မိတ္ေဆြမရွိတဲ့ဘ၀မွာ သမီး၃ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ကမာထင္ျပီး ေနာက္အိမ္ေထင္မျပဳဘဲ ဘ၀ကိုရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အေမအုပ္ခ်ဳပ္တာ သိပ္တင္းၾကပ္လြန္းလို. စိတ္ေတြဆိုးခဲ့မိတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ.ရဲ့တိုက္ခန္းက်ဥ္းေတြထဲမွာ ေနရတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားအဖို. လမ္းမေပၚဆင္းျပီးေဆာ့ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ အေရးၾကီးဆံုးဆုလာဒ္တစ္ခုပါဘဲ။ အဲလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးကို ကိုယ္တို.ညီအစ္မေတြကေတာ့ တစ္လမွာ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ရဖို.ကို အစ္မၾကီးအေမ့ကို ေျပာႏိုင္လြန္းမွ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက အေမက မၾကီးကို အားအကိုးဆံုးပါဘဲ။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ယွဥ္ျပီး၊ သူတို.ေလာက္လြပ္လတ္ခြင့္မရခဲ့လို. အေမ့ကိုစိတ္နာမိတာအခါခါပါဘဲ။ အခုအသက္ၾကီးလာလို.ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ သမီး၃ေယာက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ့ ဒီေလာက္ေတာ့တင္းၾကပ္သင့္တယ္ဆိုတာနားလည္လာပါတယ္။ ကိုယ္သာအေမ့ေနရာမွာဆို အားကိုးတစ္ခုခု ရွာမိမွာဘဲေလ။ အေမကသမီးေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မပါဘူး။ စကားေျပာရင္လဲ ရိုင္းစိုင္းစြာမေျပာပါဘူး။ မ်က္လံုးနဲ့ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ျပီး၊ နားလည္ေအာင္တစ္လံုးခ်င္းေျပာပါတယ္။ အေမကိုယ္တို.အေပၚမွာ စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုတာလဲ မ၇ွိသေလာက္ပါဘဲ။ ဘာလုပ္လုပ္ ျဖစ္ျပီးသြားျပီဆို ေနာက္ထပ္မလုပ္နဲ့ေတာ့၊ အခုမွားတာျမင္တယ္မွတ္လား၊ အမွန္ျဖစ္ေအာင္ျပန္ျပင္ဆိုျပီးေျပာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္တို.အိမ္မွာ အေမ၊ညီအစ္မ၃ေယာက္နဲ့ ကိုယ္တို.ကိုထိန္းတဲ့ အစ္မၾကီး၁ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ တစ္အိမ္လံုးမိန္းမေတြခ်ည္းဘဲဆိုေတာ့ အေမ့ခမ်ာ ဒီမိန္းကေလးအုပ္ကို တစ္ေယာက္ထဲေတာ္ေတာ္ ထိန္းယူရပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္ျပီးသမီးၾကီးကိုလဲစိတ္ပူရ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သမီးအငယ္ေတြကို စိတ္ပူရနဲ့ ကိုယ့္အလွည့္မွာေတာ့ စိတ္ပူရမွာဘဲစိုးလို.လား၊ အေဖ့ကိုလြမ္းလို.ဘဲလားမသိပါဘူး၊ သားေလးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေအာင္ ပံုသြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဆံပင္အျမဲအတိုညွပ္၊ ေက်ာင္းစိမ္းေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ့ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့ရတဲ့ကိုယ့္မွာ အစ္မေတြဂါ၀န္ေလးေတြနဲ့ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ဆို ေငးေငးေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အေမ့ရဲ့ပံုသြင္းမွဳေအာ္ကမွာ မသိမသာေလး အသားက်လာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မိန္းကေလးပစည္းဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္ေတာ့သလုိခံစားရပါတယ္။

How Can I Do?

The Bird is singing on the tree
The Rain is falling from the sky
My heart is falling love to u
How can i Do?

အလုပ္အေၾကာင္း

အလုပ္က engineering dept: မွာရတယ္။ ေက်ာင္းကို electrical နဲ့ျပီးထားတာဆိုေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ ပထမဆံုး engineering dept: မွာ မိန္းကေလးစခန့္တာဆိုေတာ့ အားလံုးက အထူးအဆန္းျဖစ္ေနၾကတယ္။ ၀ါသနာကိုအေျခခံျပီး ေရြးခဲ့တဲ့လမ္းေၾကာင္းဆိုေတာ့လဲ ခက္ခဲေပမယ့္ဆံုးေအာင္ေလ်ာက္ရတာေပါ့။ ေယာက်ာ္းေလးေတြလုပ္တဲ့ အလုပ္ကို တန္းတူလိုက္လုပ္ရေတာ့ပင္ပန္းတယ္။ ဒါေပမယ့္ေပ်ာ္တယ္။

TV ျပင္ရတာ၊ Aircon ျပင္ရတာ ျပသနာမရွိေပမယ့္၊ ေလွကားၾကီးထမ္းျပီး ဟိုတယ္ ေတာင္ျခမ္းနဲ့ ေျမာက္ျခမ္း ေျပးရတဲ့အခ်ိန္(ဟိုတယ္အက်ယ္က 21 arce/8 hectre က်ယ္ပါတယ္)၊ ceiling ေရယိုရင္ တတ္လုပ္ရတဲ့ အခ်ိန္၊ မႏိုင္တဲ့ အေလးၾကီးေတြ ကူမယ့္လူမရွိလို. တစ္ေယာက္တည္းမ ရတဲ့အခ်ိန္ေတြဆိုရင္ ထြက္ေျပးခ်င္စိတ္္ေပါက္ေလာက္ေအာင္ ျဖစ္ခဲ့ရပါတယ္။ တစ္ခါတေလ ကူမယ့္လူမရွိလို.၊ ကိုယ္တိုင္ နံရံကို drill ေဖာက္၊ ကိုယ္တိုင္ မီးလိုင္းဆင္ရတဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ဓာတ္လိုက္မွာေၾကာက္ေပမယ့္ ငါတကယ့္ engineer ျဖစ္ျပီဆိုတဲ့ အေတြးက စိတ္ကို တက္ၾကြေစပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ မုန္းတာက လူေတြကို။ ရံုးခန္းထဲမွာ ကြန္ပ်ဴတာကိစ၊ ဖုန္းလာလို.ေျဖရတဲ့ကိစ၊ စာရြက္စာတမ္းကိစ သူတို.မလုပ္ခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ နင္မိန္းကေလးဘဲ ဆိုျပီး အကုန္ လုပ္ခိုင္းပါတယ္။ ရံုးခန္းအျပင္က technical ကိစေတြမွာက်ေတာ့ နင္လဲ engineer တစ္ေယာက္ဘဲဆိုျပီး မညွာတမ္းခိုင္းပါတယ္။
ကိုယ့္အလုပ္က guest room ေတြရဲ့ engineering နဲ့ ပတ္သက္တဲ့ service ကိုျပင္ရပါတယ္။ ဥပမာ - TV မလာတာ၊ Aircon မလာတာ၊ မီးလံုးကၽြမ္းတာ အစရွိသျဖင့္ေပါ့။ ဧည့္သည္နဲ့ ထိေတြ.ေနရတဲ့ အလုပ္ျဖစ္ေလေတာ့ tip money ေလးဘာေလးလဲ ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ဗ်ာ ခ်စ္ဖို.ေကာင္းလွစြာေသာ senior အစ္ကိုမ်ားက tip money ရမယ့္ဧည့္သည္ဆို သူတို. မေရာက္ေရာက္ေအာင္သြားျပီး၊ ပင္ပန္းတဲ့ အလုပ္ဆို ကိုယ့္ကို ထိုးထည့္ပါတယ္။ ဘာမွ မသင္ေပးဘဲလဲ ညံ့တယ္လို. ၀ိုင္းေျပာၾကပါတယ္။
တစ္ခါတစ္ခါ ပင္ပင္ပန္းပန္း ၾကိဳးစားလုပ္ေပးပါရက္နဲ့ အျပစ္ေျပာခံရတာ အဆိုးဆံုးပါဘဲ။ အလုပ္ဆိုတာကို အခုမွ ပီပီျပင္ျပင္လုပ္ဖူးတဲ့ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့ လူမွဳဆက္ဆံေ၇းဟာ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္ပင္ပန္းေစပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္လုပ္လိုက္ရတဲ့ အလုပ္ေလးတစ္ခု ျပီးေျမာက္သြားတဲ့ အခါရတဲ့ ပီတိကေတာ့ ဘာနဲ့မွလဲလို.မ၇ပါဘူး။

မုန္းတယ္

မုန္းတယ္
ကူညီမလိုလိုနဲ့ ရိုက္ခ်ခ်င္တဲ့သူ
အားကိုးရေတာ့မလိုနဲ့ ရွိသမၽွ ညာယူသြားသူ
မတတ္ေသးတာကို ညံ့တယ္ဆိုျပီး ဘာမွသင္မေပးဘဲ အျပစ္ရွာသြားသူူူူ
အင္အားနဲ.မမၽွတာကို ျမင္ေနရက္နဲ့ မကူညီခ်င္သူ
အရည္အခ်င္းကို နားလည္မေပးဘဲ အေ၇တြက္ကိုသာ ၾကည့္ခ်င္သူ
ေရျခားေျမျခားမွာ အခ်င္းခ်င္းမကူညီဘဲ
ႏိုင္ငံျခားသားကိုမွ မ်က္ႏွာလုပ္ခ်င္သူ
အမုန္းဆံုးက
အဲဒီလူေတြက ကိုယ့္လူမ်ိဳးတူေတြ ျဖစ္ေနတာကိုဘဲ

အေဆာင္ဘ၀

အလုပ္ရျပီဆိုတာနဲ့ အေဆာင္မွာေနဖို. စျပင္ရပါေတာ့တယ္။ အ၀တ္အစားေတြ သိမ္းထုပ္၊ လိုအပ္မယ္ ထင္တာေလးေတြ ၀ယ္ျခမ္း။ အေမကေတာ့ ခြဲရေတာ့မယ္ဆိုေတာ့ မ်က္ရည္တစမ္းစမ္းနဲ့ေပါ့။ ငယ္ငယ္ေလးတည္းက အေမနဲ့ တစ္ခါမွခြဲျပီးမေနဖူူးေတာ့ ကိုယ္လဲေတာ္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ လြပ္လြပ္လတ္လတ္ေနရမယ္ ဆိုေတာ့လဲ ေပ်ာ္ေတာ့ ေပ်ာ္ေနတယ္။ တူတူေနရမယ့္ အခန္းေဖာ္ကလဲ နာမည္ၾကီးတယ္ဆိုေတာ့ နဲနဲလဲ လန္.ေနတယ္။ အရင္ အခန္းေဖာ္က သူနဲ့ ရန္ျဖစ္ျပီးေျပာင္းထားတာဆိုေတာ့ အေမကလဲ တစ္ခုခုဆို ခံမေနဖို. အားေတြေပးေနတာေပါ့။ (ဟီးဟီး ျပန္ေတြးၾကည့္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္ရီရပါတယ္)
တကယ္တမ္း စေရာက္ေတာ့ အခန္းေဖာ္က ေတာ္ေတာ္သေဘာေကာင္းပါတယ္။ လူၾကီးလဲ လူၾကီးဆိုေတာ့ အစစအရာရာ ညွာပါတယ္။
အေဆာင္မွာ ပထမဆံုးစေတြ.ရတဲ့ ျပသနာကေတာ့ ေရေႏြးတည္တာပါ။ ေကာ္ဖီေသာက္ခ်င္လို. ေရေႏြးတည္တာ ဘယ္လိုလုပ္ရမွန္းမသိဘူး။ သူငယ္ခ်င္းကိုေခၚေတာ့ သူက ျပေပးပါတယ္။ ေရေႏြးလဲရေရာ ေကာ္ဖီကို အားရပါးရေဖ်ာ္လိုက္တာ၊ အားပါး ခါးခ်ိဳၾကီး။ အေမေဖ်ာ္ေပးတာနဲ့ တစ္ျခားစီပါဘဲ။ အေမနဲ့တုန္းကဆို အျမဲဂ်ီးမ်ားခဲ့တာ ကိုယ္တိုင္ ပထမဆံုး စလုပ္ၾကည့္မွဘဲ ေကာ္ဖီေဖ်ာ္တာေတာင္ မေဖ်ာ္တတ္ရင္ ေသာက္မေကာင္းပါလားဆိုတာ ေနာင္တရမိပါတယ္။ အစစအရာရာ အဆင္သင့္ရေအာင္ လုပ္ေပးတတ္တဲ့ အေမ့ကိုလဲ ခ်က္ခ်င္းလြမ္းမိတယ္။
ေနာက္ ၂ရက္၃ရက္ေလာက္ၾကာေတာ့လဲ လူငယ္ထံုးစံအတိုင္းဘဲ ေမ့ေမ့ေပ်ာက္ေပ်ာက္ ျဖစ္သြားပါတယ္။ ထမင္း ဟင္းကေတာ့ ဟိုတယ္က ေကၽြးပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အစားကလဲ ဂ်ီမ်ား၊ ကိုယ္တိုင္လဲ မခ်က္တတ္ေတာ့ ဘာမွ မစားဘဲ ေရခ်ည္းဘဲ ေသာက္ေနရတာ၊ အခုထိပါဘဲ။ (၅လရွိျပီ၊ ပိန္ေတာင္သြားတယ္၊ အဟုတ္)
ေနာက္ထပ္ၾကံဳရတာကေေတာ့ အ၀တ္ေလ်ာ္ မီးပူတိုက္ေပါ့။ အ၀တ္ေလ်ာ္တာက စက္နဲ့ ေလ်ာ္တာမို. လြယ္ေပမယ့္၊ မီးပူတိုက္တာမွာ ျပသနာစတာပါဘဲ။ စစခ်င္းကေတာ့ တစ္ပတ္တစ္ခါ အေမ့ဆီပို.လိုက္၊ laundry ပို.လိုက္နဲ့ အဆင္ေျပပါတယ္။ ၾကာလာေတာ့ အေမ့ကိုလဲ သနားလာတယ္၊ အသြားအျပန္ အ၀တ္ထုပ္လဲ မသယ္ခ်င္၊ laundry ခကလဲ မတတ္ႏိုင္ေတာ့ ကုိယ့္ဘာသာ တိုက္ၾကည့္ဖို. ၾကိဳးစားရပါတယ္။ အက်ီ၃ထည္ မီးကၽြမ္းအျပီးမွာ ေတာ္ေတာ္ အဆင္ေျပစြာ မီးပူတိုက္ျခင္းလုပ္ငန္း ေအာင္ျမင္ခဲ့ ပါတယ္။ဒါေတာင္ ျပန္.တယ္ဆိုရံုဘဲ၊ သူမ်ားေတြလို ေသခ်ာမေခါက္တတ္ေသးဘူး။
ေ၇ခ်ိဳးခနး္က ၆ေယာက္ကို တစ္ခန္းသံုးရလို. အသန္.ၾကိဳက္တဲ့ ေရာဂါရွိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ၾကိဳးစား အသံုးျပဳရပါတယ္။
kitchen ကေတာ့ ယေန့ထိ ေယာင္လို.ေတာင္ ၀င္မၾကည့္ျဖစ္ေသးပါဘူး။
ၾကာေတာ့လဲ သူငယ္ခ်င္းေတြရျပီး၊ အေမ့အိမ္ေတာင္ တစ္ပတ္တစ္ခါျပန္ရတာ ၀န္ေလးေနပါျပီ။
ကိုယ္ အေဆာင္မွာေပ်ာ္ေနပါျပီ။ အေဆာင္ေနရတဲ့ လြတ္လပ္မွဳ အရသာဟာ ဘာနဲ့မွ မလဲႏို္င္ပါဘူး။ internet ကုိ မိုးလင္းထိသံုးလို.ရတယ္။ အေမဆူမွာ မေၾကာက္ရဘူး။ TV ကို အက်ယ္ၾကီးဖြင့္ထားလို.ရတယ္၊ (အခန္းေဖာ္အိပ္ခ်ိန္ကလြဲလို.)။ အစားကိုလဲ စားခ်င္တဲ့ အခ်ိန္ထစားျပီး၊ မစားလဲ ဆူမယ့္လူရွိဘူး။
အခုေတာ့ ကိုယ့္အိပ္ရာခင္းလဲ ကိုယ္တိုင္လဲတတ္ပါျပီ။ ကိုယ့္ဖိနပ္လဲ ကိုယ္တိုင္တိုက္ႏိုင္ပါျပီ။ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္ႏိုင္ဖို. ဘ၀ကို စတင္ေနပါျပီ။

လြမ္းတယ္

စေနေန့တိုင္း အတူသြားခဲ့ၾကတဲ့ ယုဇနပလာဇာ
ညေနတိုင္းလိုလို ထိုင္ျဖစ္တဲ့ ကန္ေစာင္းက Moon Bakery
က်ဴရွင္နားခ်ိန္တိုင္း ေန့လည္စာအတူစားခဲ့ရတဲ့ Mac Burger
လကုန္ရက္ လခထုတ္တိုင္း အျမဲသြားၾကတဲ့ Dagon Centre
ေမြးေန့နဲ့ ထူးထူးျခားျခားေန.တိုင္း သြားခဲ့ၾကတဲ့ ေရႊတိဂံုဘုရား
တစ္သက္မွာ တစ္ခါဘဲသြားခဲ့ရတဲ့ ေခ်ာင္းသာခရီးစဥ္
မနက္တိုင္းမက္ေမာစြာ စားခဲ့ရတဲ့ မုန္.ဟင္းခါး
ေက်ာက္ေျမာင္းေရာက္တိုင္း စားၾကတဲ့ ခင္ေထြးရီ ရခိုင္မုန္.တီ
ကန္ေတာ္ၾကီးေစာင္းမွာထိုင္တိုင္း ေႏြးေထြးစြာကိုင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့
ငယ့္ရဲ့ လက္ဖ၀ါးႏုႏုေလး.......
အားလံုးကိုလြမ္းတာေပါ့။
ႏွစ္ဦးေတြ.ခ်င္တာတစ္ခုတည္းအတြက္နဲ့ေတာ့
အမိေျမမွာ အဆင္ေျပေနတဲ့ငယ့္ဘ၀ေလးကို
ႏိုင္ငံျခားေခၚျပီးႏွိပ္မစက္ရက္ႏိုင္ဘူး.....
ခဏေတာ့ခြဲၾကရဦးမွာေပါ့ေလ။
တစ္ေန့ေန့ေတာ့ ငယ္နားလည္မွာပါ။

ွ့About Shangri-La Hotel

Shangri-La hotel ရဲ့ ပင္မဟိုတယ္က Kouk Hotel ျဖစ္ပါတယ္။ Kouk Hotel ကို ၁၉၇၈ခုႏွစ္မွာ စတင္တည္ေထာင္ခဲ့ပါတယ္။ Shangri-La ဟိုတယ္ကို စတင္တည္ေထာင္ခဲ့တာကေတာ့ Mr. Tan Sri Robert Kouk ပါ။ သူ.ကို အမ်ားက သိၾကတဲ့ နာမည္ကေေတာ့ Sugar King ျဖစ္ပါတယ္။ Shangri-La ဆိုတဲ့ နာမည္ဟာ၊ စာေရးဆရာ James Hilton ေရးတဲ့ lost Horizon စာအုပ္ကေနဆင္းသက္လာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီစာအုပ္ထဲမွာပါတဲ့ Shangri-La ဆိုတဲ့ေနရာေလးရဲ့ ျငိမ္းခ်မ္းျခင္း၊ စိတ္ခ်မ္းသာမွဳ၊ ေခတ္မီတိုးတက္မွဳ အစရွိတဲ့ အဓိပာယ္ေတြကို ယူျပီး ဒီနာမည္ကိုေပးထားျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ Shangri-La Hotel ဆိုျပီးစတင္ဖြင့္လွစ္ခဲ့တာကေတာ့ Singapore မွာ ၁၉၇၁ခုႏွစ္ကျဖစ္ပါတယ္။ အခုလက္ရွိကမာမွာ Shangri-La Hotel ေပါင္း ၆၀ေက်ာ္ေနပါျပီ။ (ေသခ်ာမသိပါ) Traders Hotel ဟာ Shangri-La ရဲ့ Sister Hotel ျဖစ္ပါတယ္။ ၄င္းဟိုတယ္က 4Star အဆင့္သာရွိျပီး၊ Shangri-La ကေတာ့ 5star ရွိပါတယ္။ Traders Hotel ကုိ ဖြင့္ရတဲ့ အဓိက ရည္ရြယ္ခ်က္ကေတာ့ business people မ်ားအတြက္ျဖစ္ျပီး၊ စီးပြားေရးဇုန္ေတြမွာသာ ဖြင့္လွစ္ေလ့၇ွိပါတယ္။ အခုဆိုရင္ Shangri-La Hotelr မွာ Traders ၉ခု၊ Resorts ၈ခု၊ Chi Spas ၁၃ခု၊ clubs ၂ခု ရွိပါတယ္။ အၾကီးဆံုး Shangri-La Hotel က pudong Shangri-La ျဖစ္ပါတယ္။

ွ့Shangri-La Hotel ရဲ့ ၀န္ထမ္းအိမ္ယာ

April လရဲ့ သၾကၤန္ပြဲေတာ္ အတက္ေန့မွာ အလုပ္စရပါတယ္။ အလုပ္ကေတာ့ Shangri-La Hotel, Abu Dhabi မွာျဖစ္ပါတယ္။ Shangri-La Hotel က 5star အဆင့္ရွိတဲ့ ဟိုတယ္တစ္ခုျဖစ္ပါတယ္။ Hotel, Apartment, Villa, Souk and beach တို.ပါ၀င္ပါတယ္။ တည္ေနရာကေတာ့ Abu-Dhabi ျမိဳ.ရဲ. တံတား၂စင္းဆံုတဲ့ နားမွာရွိပါတယ္။ ဘာတံတားလဲေတာ့မသိပါ။ သူတို.ကလိပ္စာကို near the two bridges ဆိုရင္ လူတိုင္းသိၾကပါတယ္။ ဟိုတယ္ရဲ. အက်ယ္အ၀န္းကေတာ့ ေတာ္ေတာ္က်ယ္တယ္။ က်ယ္ဆို အလုပ္လုပ္တဲ့၃ပတ္အတြင္း ဟိုတယ္ရဲ. ေတာင္းျခမ္းနဲ့ ေျမာက္ျခမ္းကို ေန.တိုင္း ကူးခ်ည္၊ သန္းခ်ည္လုပ္လိုက္တာ ကီလို၁၀နီးပါး ၀ိတ္က်သြားပါတယ္။ ၀ိတ္ခ်ခ်င္တဲ့ မမမ်ားအတြက္ အိုေကပါတယ္။ အာမခံပါတယ္၊ ေန.တိုင္းသာ ကိုယ့္လို ဟိုတယ္ကိုပတ္ေလ်ာက္ၾကည့္ပါ။

ဟိုတယ္မွာ ၀န္ထမ္းအဆင့္၅ဆင့္ရွိပါတယ္။ ေအာက္ဆံုးအဆင့္ (ကိုယ္တို.အဆင့္)ကို level 5, Supervisor အဆင့္ကို level 4, Manager အဆင့္ကို level3, Asst: Dept: Head အဆင့္ကို level 2 နဲ့. Director ကုိေတာ့ level 1ပါ။ level 5 ေတြအတြက္ကေတာ့ kahlifa city ဆိုတဲ့ေနရာမွာ (ရန္ကုန္က ျမိဳ.စြန္ဘက္လိုပါဘဲ) အခန္းေပးပါတယ္။ တိုက္တန္းလ်ားပံုစံျဖစ္ျပီး၊ အခန္းၾကိီးတစ္ခန္းမွာ အခန္းငယ္ ၃ခန္းစီပါ၀င္ျပီး၊ အခန္းငယ္တစ္ခန္းကို ၂ေယာက္ေနရပါတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္း၊ ထမင္းစားခန္း၊ မီးဖိုခန္းေတြကို ၆ေယာက္ေပါင္းသံုးရပါတယ္။ level 4 ေတြအတြက္ကေတာ့ ကိုယ္တို. level 5 အေဆာင္နဲ့ အနီးမွာ လံုးခ်င္းအိမ္ေလးေတြ စီစဥ္ေပးထားပါတယ္။ သူတို.ကေတာ့ အခန္းၾကီးတစ္ခန္းမွာ ၂ေယာက္စီေနရပါတယ္။ အခန္းအက်ယ္ၾကီးရပါတယ္။ ေရခ်ိဳးခန္း၊ အိမ္သာကလဲ ၂ေယာက္တည္းဘဲ သံုးရတာပါ။
level 3 ေတြကေတာ့ ျမိဳ.ထဲဘက္မွာ အခန္းေတြေပးပါတယ္။ အိမ္ခန္းတစ္ခန္းစာရပါတယ္။ အိပ္ခန္း၊ ေရခ်ိဳးခန္း၊ မီးဖိုေခ်ာင္၊ ထမင္းစားခန္း အကုန္ပါတဲ့ အျပင္ မိသားစုပါေခၚခြင့္ရွိပါတယ္။ level 1 and 2 ကေတာ့ အျပင္မွာဘဲ ငွားေနေန၊ ဟိုတယ္အခန္းမွာဘဲေနေန၊ သူတို. အဆင္ေျပသလိုေနခြင့္ရွိပါတယ္။
ကိုယ့္အစ္မေတြကေတာ့ level 3 ေတြျဖစ္လို. ျမိဳ.ထဲမွာ အိမ္ခန္းေတြရထားပါတယ္။ ကိုယ္ကေတာ့ အေဆာင္မွာဘဲေနရပါတယ္။
level4 and 5 ေတြအတြက္ ferry စီစဥ္ေပးေပမယ္၊ level 3 and above ကေတာ့ ferry စီးခြင့္မရွိပါဘူး။