(ဘန္ေကာက္-ဒူဘိုင္း-အဘူဒါဘီ)

ေၾသာ္...အေရွ.မွာေမ့ခဲ့လို.၊ ရန္ကုန္ေလဆိပ္က ထြက္ခါနီးမွာ၊ ဆရာတစ္ေယာက္နဲ့ေတြ.လို. သူ့အကူအညီနဲ့ ေခ်ာေခ်ာေမြ.ေမြ.ဘဲ Bangkok ေလဆိပ္ကိုေရာက္ခဲ့ရပါတယ္။ Bangkok ေလဆိပ္ေရာက္ျပီဆိုေတာ့ အစကတည္းသူမ်ားေတြသြားတဲ့ေနာက္လိုက္ရမွာျဖစ္ေပမယ္.၊ ႏိုင္ငံျခားခဏခဏေရာက္ဖူးတဲ့ ဆရာနဲ့ ေတြ.ေတာ့ ဆရာကဘဲ ဆက္ကူညီေပးပါတယ္။ Passport counter ကိုသြားျပီး ေလယာဥ္လက္မွတ္Change ရပါတယ္။ ေလယာဥ္လက္မွတ္ Change တဲ့အခါမွာလဲ နဲနဲၾကာတာေပါ့။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ရခဲ့ပါတယ္။ အေၾကာင္းကေတာ့ Dubai လိုျမိဳ.ကို သားအမိ၂ေယာက္ visit နဲ.ထြက္တာဆိုေတာ့ မယံုသကၤာျဖစ္ၾကတာပါ။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒီႏိုင္ငံမ်ိဳးကို အလုပ္နဲ့ ထြက္ၾကတာမ်ားပါတယ္။ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္လဲ အမွန္တိုင္းဆိုရင္ အလုပ္သြားရွာတာပါ။ သားအမိ၂ေယာက္တည္းဆိုေတာ့ အေမ့ကိုခ်န္ထားခဲ့လို.မရေတာ့ ေခၚခဲ့ရတာေပါ့။ အစ္မ၂ေယာက္က ဟိုမွာ အေျခက်ျပီးသားမို.လို.လဲ ပါတာေပါ့။

ဒီလိုနဲ့ ေလယာဥ္ေျပာင္းစီးရမယ့္ ဂိတ္နားမွာဘဲ ဂိတ္မဖြင့္မခ်င္း သားအမိ၂ေယာက္ ေယာင္လည္လည္လုပ္ေနရပါတယ္။ တစ္လမ္းလံုး အကူအညီေပးခဲ့တဲ့ ဆရာကလဲ မေလးရွားလိုင္းေျပာင္းစီးဖို. သူနဲ့သက္ဆိုင္ရာ ဂိတ္ကိုသြားပါတယ္။
ေလယာဥ္ထြက္ခ်ိန္ထက္ တစ္နာ၇ီေစာျပီး ဂိတ္ကိုစဖြင့္ပါတယ္။ အေမကေတာ့ Immigration ကသူ.ဆြဲၾကိဳးကိုထပ္ရစ္မွာစိုးလို. ဘုရားစာေတြရြတ္ျပီး၊ ရင္ေတြပူေနပါတယ္။ တကယ္တမ္း Immigration ျဖတ္တဲ့အခါမွာေတာ့ သူ.ဆြဲၾကိဳးကို ေယာင္လို.ေတာင္မၾကည့္ပါဘူး၊ သူတို.စစ္တာက ဗံုးနဲ့ မူယစ္ေဆး၀ါးကိုသာ အဓိက စစ္ပါတယ္။ ရတနာေတြသီးေနေအာင္၀တ္ထားလဲ စိတ္မ၀င္စားပါဘူး။ကိုယ္ေတာင္ Hand Phone ကအသံျမည္လို. ၂ခါျပန္အစစ္ခံခဲ့ရေသးတယ္။ သတိထားစရာတစ္ခုကေတာ့ အရည္ဆို ေသာက္ေရေတာင္ေပးမသယ္ပါဘူး။ ေရေမႊးေတြဘာေတြကိုလည္း ၀.၁၅လီတာထက္လားမသိဘူး ပိုရင္ေပးမသယ္ေတာ့ဘူး။ ကုိယ္ကေတာ့ ေရေမႊးမေျပာနဲ့ Cosmetic ဆိုလို. Roll On တစ္ဗူးဘဲပါပါတယ္။
ျပီးေတာ့လဲ ေလယာဥ္ေပၚျပန္ေရာက္ခဲ့ပါေတာ့တယ္။ ဒီတစ္ေခါက္ေလယာဥ္ေပၚမွာကေတာ့ အၾကာၾကီးဘဲ စီးရပါတယ္။ သားအမိ၂ေယာက္ အိပ္လိုက္ၾက၊ စကားေျပာလိုက္ၾက၊ ေအာက္ကတိမ္ေတြကုိ ေငးၾကည့္လိုက္ၾကနဲ့ေပါ့။ ညမိုးခ်ုပ္မွဘဲ Dubai ေလဆိပ္ကိုေရာက္ပါတယ္။ Dubai ကုိေလယာဥ္စ၀င္၀င္ခ်င္း အေမေအာ္တာကေတာ့ " ဟိုမွာၾကည့္စမ္း၊ ေနျပည္ေတာ္က်ေနတာဘဲ၊ မီးေတြလင္းထိန္ေနတာဘဲတဲ့" ။ တကယ္ပါဘဲေလ ကုိယ္တို.ဆီမွာကလဲ မီးေတြထိန္ထိန္လင္းေနတာ ေနျပည္ေတာ္ဘဲရွိတာကိုး။ ဟားဟ
Dubai ေလဆိပ္ကိုေရာက္ေတာ့ Hand Phone ကိုဖြင့္၇ေတာ့တာေပါ့။ အမွန္ေတာ့ Hand Phone က Bangkok မွာကတည္းက message စပို.လို.ရေနပါျပီ။ UAE က Sim card ကိုအသံုးျပဳပါတယ္။ အစ္မေတြ အလည္ျပန္လာတုန္းကတည္းက ေလဆိပ္မွာ ဆက္သြယ္လို.၇ေအာင္ ယူထားရတာပါ။
အစ္မလတ္က ဖုန္းလွမ္းဆက္ျပီး သူအျပင္မွာေစာင့္ေနတဲ့ အေၾကာင္းကိုေျပာပါတယ္။ ကိုယ္တို.လဲ အားရွိသြားတာေပါ့။ ဒါနဲ့ လုပ္စရာ၇ွိတဲ့ Visa Counter မွာ တန္းစီၾကရပါတယ္။ တန္းစီျပီး ၀င္တဲ့ေနရာမွာလဲ ကိုယ့္ passport ကိုယ္ကိုင္ျပီး၊ တစ္ေယာက္ခ်င္းစီသာ၀င္ရပါတယ္။ အဲဒီအခါမွာ အေမ့အတြက္စိတ္ပူရပါတယ္။ အေမက english စကားကို ေရေရလည္လည္ေျပာႏိုင္သူ မဟုတ္လို.ပါ။ ဟိုက ေမးတဲ့ အခါ ျပန္မေျဖႏိုင္မွာစိုးလို.ေလ။ အေမ့ ဘုရားစာအစြမ္းေၾကာင့္ထင္တယ္၊ ကိုယ္တို.အလွည့္လဲ ေရာက္ေရာ ခပ္တည္တည္နဲ့ ၂ေယာက္အတူတူ၀င္သြားၾကတာ၊ ဘာမွမျဖစ္ပါဘူး။ English မေျပာႏိုင္မွာစိုးလို. စိတ္ပူရတဲ့ အေမက သူဘဲေရွ.ကေန ေျပာဆိုျပီး လုပ္ကိုင္သြားလုက္တာ၊ ကိုယ္ပါးစပ္ဟစရာေတာင္ မလိုလိုက္ပါဘူး။ ျပီးမွအေမက ေျပာတယ္၊ ငါလဲ မသိဘူး ေျပာရင္းေျပာရင္းနဲ့ သြက္သြားတာတဲ့။ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ သိပ္ေတာ္တဲ့ အေမပါ။ ကိုယ့္ထက္ အမ်ားၾကီးရဲရင့္ပါတယ္။
ျပသနာတကယ္တတ္တာကေတာ့ Lagguage ေရြးတဲ့ ဌာနမွာပါ။ ကိုယ္တို. အိတ္တစ္လံုးပါမလာလို.၊ အၾကာၾကီးထိုင္ေစာင့္ရပါတယ္။ ေနာက္ဆံုး Thai airways ကေလယာဥ္မယ္ေလးေတြေတြ.တာနဲ့ သူတို.ကို အကူအညီေတာင္းျပီး ရွာခိုင္းရပါတယ္။ သူတို. သက္ဆိုင္ရာဌာနကို ဆက္သြယ္ျပီးေတာ့မွဘဲ အိတ္ကိုရပါေတာ့တယ္။ အိတ္ကရေတာ့လဲ ျပန္သံုးမရေလာက္ေအာင္ စုတ္ျပတ္ေနပါျပီ။ ဆီေတြစြန္းျပီး၊ ခ်ဳပ္ရိုးေတြလဲ ျပဲလို.ပါ။ အိမ္ေရာက္ေအာင္မနည္းသယ္ရပါတယ္။
ီDubai ကေန Abu Dhabi သြားဖို.ကိုေတာ့ အစ္မအလတ္က Taxi စင္းလံုးငွားလာေပးပါတယ္။ ျပီးမွ သူ.ကို ေစ်းေမးၾကည့္ေတာ့ အားပါးပါး ေဒၚလာ ၂၀၀နီးပါးက်တယ္ေျပာပါတယ္။ အခုမွ ႏုိင္ငံျခားကို Visit လာတဲ့ ကိုယ္ေတာ့ ေတာ္ေတာ္အားငယ္သြားပါတယ္။ ဗိုက္ဆာတယ္ေျပာေတာ့ အစ္မက ဓာတ္ဆီဆိုင္မွာ ကားကိုရပ္ခိုင္းျပီး၊ အာလူးေၾကာ္ဗူး၊ အေအးေတြကို ၀ယ္လာေပးပါတယ္။ သူတို.ဆီမွာဓာတ္ဆီဆိုင္မွာ ဆီျဖည့္ရင္း၊ hamburger, hotedog ၀ယ္စားလို.ရသလို၊ အလြယ္တကူ Snack ေတြ၊ facny ပစည္းေလးေတြ၊ tissue, soft drink, သာမက phone card ေတြပါ၀ယ္လို.ရတဲ့ ဆိုင္ေလးေတြရွိပါတယ္။ ေတာသားျမိဳ.ေရာက္ေတာ့လဲ အထူးအဆန္းေပါ့ဗ်ာ။ ဓာတ္ဆီဆိုင္ကလဲ ကား၃စီးေလာက္တန္းစီေန၇င္ကိုဘဲ သူတို.က ၾကာတယ္ဆိုျပီး၊ ဆက္မစီဘူးဗ်။ ေနာက္တစ္ဆိုင္ေျပာင္းတယ္။ တစ္ဆိုင္နဲ့ တစ္ဆိုင္ကလဲ ပလက္ေဖာင္း ၃ခုစာေလာက္ဘဲ ေ၀းမယ္ထင္ပါတယ္။ ကိုယ္တို.ႏုိင္ငံမွာေတာ့ ၃စီးထဲ တန္းစီ ေနတာေတြ.ရရင္ေတာ့ ကံအလြန္ေကာင္းလို.ဘဲ ျဖစ္မွာပါ။
မွတ္မိသေလာက္ကေတာ့ Dubai ကေန Abu Dhabi ကို တစ္နာရီခြဲ ေက်ာ္ေက်ာ္စီးရပါတယ္။ အစ္မကေတာ့ ဒါကဘယ္ေနရာ၊ ဘာဟိုတယ္ၾကီးေတြဆိုျပီးရွင္းျပေပမယ့္ လူကအရမ္းပင္ပန္းေနေတာ့ အိပ္ခ်င္တဲ့ စိတ္ဘဲရွိပါတယ္။ အေမ့ၾကည့္ရတာေတာ့ ေပ်ာ္ေနပံုရပါတယ္။ မိသားစုလိုက္ ႏိုင္ငံျခားမွာ ျပန္ဆံုရတယ္ဆိုေတာ့လည္း မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ့ ေပ်ာ္ရႊင္ဂုဏ္ယူေနပံုပါဘဲ။ ကိုယ္ကေတာ့ အစ္မေတြနဲ့ ယွဥ္လိုက္ရင္ ဘာမွ အျဖစ္မရွိေသးေတာ. ေတာ္ေတာ္အားငယ္ရပါတယ္။
Abu Dhabi ေရာက္ေတာ့ အစ္မၾကီး အိမ္မွာတည္းရပါတယ္။ အစ္မလတ္ကေတာ့ အခုမွ ရာထူးတတ္ခါစျဖစ္လို. Manager Housing မွာေနခြင့္မရေသးပါဘူး။ Supervisor Housing မွာဘဲေနရေသးေတာ့ အျပင္လူ သြားေနလို.မရေသးပါဘူး။