Wednesday 24 September 2008

အေမ့ေမြးေန့ အမွတ္တရ ၁

အေမ့၀မ္းထဲကထြက္လာခဲ့ခ်ိန္မွာ အေဖကေရွ.တန္းမွာ။ သားေလးေမြးမယ္လို. ေမွွ်ာ္လင့္တၾကီးေစာင့္ေနတဲ့ အေဖက သမီးလို.ၾကားလိုက္ရလို.မ်ား စိတ္ဓာတ္က်သြားလားမသိဘူး ဘယ္ေတာ့မွျပန္မလာတဲ့ လမ္းကို ေရြးခ်ယ္သြားတယ္။ သားေလးအရမ္းလိုခ်င္ေနတဲ့ အေဖ့အတြက္ အေမက သမီး၃ေယာက္ေမြးေပးခဲ့တယ္။ ရက္၅၀ဘဲရွိေသးတဲ့ကိုယ့္ကိုအေမကခ်ီပိုက္၊ တစ္ႏွစ္အရြယ္အစ္မလတ္ကို၊ ၈ႏွစ္အရြယ္အစ္မၾကီးဟာခ်ီပိုးရင္း သားအမိ၂ေယာက္ထဲ ကိုယ္တို.၂ေယာက္ကို ျပဳစုခဲ့တယ္။ အသက္ ၃၀၀န္းက်င္ရွိတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္ဟာ လင္ေယာက်ာ္းဆံုးျပီး၊ အားကိုးစရာေဆြမ်ိဳးမရွိ၊ မိတ္ေဆြမရွိတဲ့ဘ၀မွာ သမီး၃ေယာက္မ်က္ႏွာတစ္ကမာထင္ျပီး ေနာက္အိမ္ေထင္မျပဳဘဲ ဘ၀ကိုရဲရဲ၀ံ့၀ံ့ရင္ဆိုင္ခဲ့တယ္။ ငယ္ငယ္တုန္းကေတာ့ အေမအုပ္ခ်ဳပ္တာ သိပ္တင္းၾကပ္လြန္းလို. စိတ္ေတြဆိုးခဲ့မိတယ္။ ရန္ကုန္ျမိဳ.ရဲ့တိုက္ခန္းက်ဥ္းေတြထဲမွာ ေနရတဲ့ ကေလးငယ္မ်ားအဖို. လမ္းမေပၚဆင္းျပီးေဆာ့ခြင့္ရတယ္ဆိုတာ အေရးၾကီးဆံုးဆုလာဒ္တစ္ခုပါဘဲ။ အဲလိုအခြင့္အေရးမ်ိဳးကို ကိုယ္တို.ညီအစ္မေတြကေတာ့ တစ္လမွာ တစ္ၾကိမ္ေလာက္ရဖို.ကို အစ္မၾကီးအေမ့ကို ေျပာႏိုင္လြန္းမွ ရခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီထဲက အေမက မၾကီးကို အားအကိုးဆံုးပါဘဲ။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ့ယွဥ္ျပီး၊ သူတို.ေလာက္လြပ္လတ္ခြင့္မရခဲ့လို. အေမ့ကိုစိတ္နာမိတာအခါခါပါဘဲ။ အခုအသက္ၾကီးလာလို.ျပန္စဥ္းစားမိေတာ့ သမီး၃ေယာက္ကို အုပ္ခ်ဳပ္ေနရတဲ့ မိန္းမတစ္ေယာက္အေနနဲ့ ဒီေလာက္ေတာ့တင္းၾကပ္သင့္တယ္ဆိုတာနားလည္လာပါတယ္။ ကိုယ္သာအေမ့ေနရာမွာဆို အားကိုးတစ္ခုခု ရွာမိမွာဘဲေလ။ အေမကသမီးေတြကိုအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့ေနရာမွာ ဘယ္ေတာ့မွ လက္မပါဘူး။ စကားေျပာရင္လဲ ရိုင္းစိုင္းစြာမေျပာပါဘူး။ မ်က္လံုးနဲ့ေသခ်ာစိုက္ၾကည့္ျပီး၊ နားလည္ေအာင္တစ္လံုးခ်င္းေျပာပါတယ္။ အေမကိုယ္တို.အေပၚမွာ စိတ္ဆိုးတယ္ဆိုတာလဲ မ၇ွိသေလာက္ပါဘဲ။ ဘာလုပ္လုပ္ ျဖစ္ျပီးသြားျပီဆို ေနာက္ထပ္မလုပ္နဲ့ေတာ့၊ အခုမွားတာျမင္တယ္မွတ္လား၊ အမွန္ျဖစ္ေအာင္ျပန္ျပင္ဆိုျပီးေျပာတတ္ပါတယ္။
ကိုယ္တို.အိမ္မွာ အေမ၊ညီအစ္မ၃ေယာက္နဲ့ ကိုယ္တို.ကိုထိန္းတဲ့ အစ္မၾကီး၁ေယာက္ဘဲရွိပါတယ္။ တစ္အိမ္လံုးမိန္းမေတြခ်ည္းဘဲဆိုေတာ့ အေမ့ခမ်ာ ဒီမိန္းကေလးအုပ္ကို တစ္ေယာက္ထဲေတာ္ေတာ္ ထိန္းယူရပါတယ္။ အရြယ္ေရာက္ျပီးသမီးၾကီးကိုလဲစိတ္ပူရ၊ အရြယ္မေရာက္ေသးတဲ့ သမီးအငယ္ေတြကို စိတ္ပူရနဲ့ ကိုယ့္အလွည့္မွာေတာ့ စိတ္ပူရမွာဘဲစိုးလို.လား၊ အေဖ့ကိုလြမ္းလို.ဘဲလားမသိပါဘူး၊ သားေလးတစ္ေယာက္လိုျဖစ္ေအာင္ ပံုသြင္းခဲ့ပါတယ္။ ဆံပင္အျမဲအတိုညွပ္၊ ေက်ာင္းစိမ္းေဘာင္းဘီတိုေလးနဲ့ ေက်ာင္းတတ္ခဲ့ရတဲ့ကိုယ့္မွာ အစ္မေတြဂါ၀န္ေလးေတြနဲ့ ေက်ာင္းသြားခ်ိန္ဆို ေငးေငးေနခဲ့ရပါတယ္။ ဒါေပမယ့္လဲ အေမ့ရဲ့ပံုသြင္းမွဳေအာ္ကမွာ မသိမသာေလး အသားက်လာတဲ့ေနာက္မွာေတာ့ မိန္းကေလးပစည္းဆိုတာ ကိုယ့္အတြက္မဟုတ္ေတာ့သလုိခံစားရပါတယ္။

3 comments:

Anonymous said...

ဒို႔အဘြားကအသက္၂၉ ႏွစ္မွာ ေယာက်ာ္းကတိုက္ပြဲမွာငွက္ဖ်ားမိၿပီးဆံုးသြားေတာ့ မုဆိုးမ အၿဖစ္နဲ႔ ပုစိေၿငာက္ေတာက္
သမီးႏွစ္ေယာက္ နဲ႔ဘ၀ ကိုတိုက္ခဲ့တာ..
သူဟာတို႔ေတြရဲ ့အၿမဲတမ္း Hero ပါပဲ...
အဖြားလို အမ်ိဳးသမီးႀကီး တစ္ေယာက္ရွိေနတာ ေတြ႔ရတယ္.. ေလးစားပါတယ္...

GHOSTBELL said...

ဟုတ္တယ္ ရွင္မင္းရယ္။ သူတို.ေတြဟာ ကိုယ္တို.ရဲ့ ထာ၀ရ hero ေတြပါဘဲ။ မိန္းမေတြဘယ္ေလာက္စိတ္ေပ်ာ့တယ္ဘဲေျပာေျပာ အေမျဖစ္သြားတဲ့အခ်ိ္န္မွာေတာ့ သံမဏိထက္ေတာင္စိတ္မာႏိုင္ၾကပါတယ္။

သစ္နက္ဆူး said...

ႏွလံုးေသြးေၾကာထဲက
အေမ ့ရဲ ့၀ွက္ဓါး
သားသမီးအတြက္မ်ားဆို...
ထာ၀ရ ထက္ရွ...
ဌက္ခါးေရာင္ထေနတယ္ေဟ့..။ ။



ေထြးေလးအတြက္လက္ေဆာင္