နားရက္ရတာနဲ့ တစ္ေန့လံုး အစ္မရန္ကုန္ကပါလာတဲ့ စာအုပ္ေတြကို စိတ္တိုင္းက်ထိုင္ဖတ္ေနျဖစ္တယ္။ စာဖတ္ရင္းအေမ့ကို ေတာ္ေတာ္သတိရေနတယ္။ ဖတ္ေနတဲ့ ေရႊအျမဳေတစာအုပ္မွာကလည္း မိဘေက်းဇူးအေၾကာင္းေတြ၊ အေဖအေၾကာင္း၊ အေမအေၾကာင္းေတြေရးထားတာက မ်ားေနတယ္။ အခုေလာေလာဆယ္ျဖစ္ေနတာက အေမ့ကိစ။ အေမက အစ္မနဲ့မွာလိုက္တယ္တဲ့၊ သူဒီႏိုင္ငံကို ျပန္လိုက္မလာေတာ့ဘူး၊ ေထြးေလးကိုဘဲ သူ.ဆီျပန္လႊတ္လိုက္လို. ေျပာတယ္။ ကိုယ့္ဘ၀မွာေလ ဘယ္အလုပ္ကိုဘဲ လုပ္လုပ္၊ အေမက အိမ္နဲ့ေ၀းတယ္ေျပာလို.၊ အေမကစိတ္မခ်လို.၊ အေမကမၾကိဳက္လို.နဲ့ အလုပ္ေပါင္းမ်ားစြာကို ေျပာင္းခဲ့ ထြက္ခဲ့ရပါတယ္။ အေမ့ကို မျငီးျငဴခ်င္ေပမယ့္၊ အလုပ္တစ္ခုမွာ Work experiance ဆိုတာ ဘယ္ေလာက္အေရးၾကီးေၾကာင္း အလုပ္လုပ္ဖူးတဲ့ လူတိုင္းနားလည္မွာပါ။ အလုပ္ထဲကို ၀င္ျပီဆိုတာနဲ့ ရာထူးဆိုတာကို လူတိုင္းမက္မွာပါဘဲေလ။ ကိုယ္လဲ အဲလိုဘဲေပါ့။ အလုပ္တစ္ခုစလုပ္တယ္၊ သင္ယူတယ္၊ တတ္ေျမာက္လို. ရာထူးေလးရဖို.ေစာင့္ေနျပီဆို၊ အေမက ဟိုအလုပ္ေျပာင္းေတာ့ ဒီအလုပ္မွာ စိတ္မခ်လို.၊ အိမ္နဲ့ေ၀းလို. အစရွိသျဖင့္ ေခါင္းစဥ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတပ္ျပီး၊ ထြက္ခိုင္းတတ္ပါတယ္။ အလုပ္ထြက္ျပီးေတာ့လည္း ျငိမ္ျငိမ္မေနရပါဘူး၊ စိတ္ေလမွာစိုးလို.ဆိုျပီး ေနာင္တစ္ခုကို ရွာေပးပါတယ္။ (အလုပ္ေတြ ရွားပါးတဲ့ေခတ္ၾကီးမွာ ကိုယ့္အေမက အလုပ္ရွာတာအလြန္ေတာ္ပါတယ္။) အခုလဲ ရန္ကုန္မွာ လုပ္ေနတဲ့အလုပ္ကို သူဘဲ အတင္းထြက္ခိုင္းျပီး၊ ဒီမွာလာလုပ္ခိုင္းတယ္။ အခုအားလံုးအထိုင္က်ေနေတာ့လည္း၊ သူတစ္ေယာက္တည္း ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ မေနႏိုင္ေတာ့ဘူး၊ ၃အတြင္း အလုပ္ထြက္ျပီး ျပန္ခဲ့ေတာ့တဲ့။ ဟူး..စိတ္လဲညစ္ပါရဲ့။ အေမတစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ေနမွာလဲ ေတြးပူမိပါရဲ့။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ကိုယ့္ဘ၀တက္လမ္းအတြက္ ကိုယ့္ေျခေထာက္ေပၚ ကိုယ္ရပ္တည္ခ်င္ပါျပီ။ ကိုယ္ပိုင္၀င္ေငြေလးနဲ့ အေမ့ကို ရွာေကၽြးခ်င္ပါေသးတယ္။ အေမကအဲဒါေတြနားမလည္ဘူးဗ်ာ။ သူသိတာက ကိုယ္ကအငယ္ဆံုး၊ ကိုယ့္အတြက္အလုပ္ဆိုတာ စိတ္မေလရံု ေန့တိုင္းလုပ္စရာအလုပ္တာ၀န္ေလး တစ္ခုရေနရင္ ေတာ္ျပီလို. တြက္ထားပံုရတယ္။ အိမ္အတြက္ ေငြရွာစရာ၊ပူစရာမလိုဘူးလို. ထင္ေနပါတယ္။ ကိုယ္လဲ အေမ့ကိုလြမ္းတာေပါ့၊ အိမ္ကိုလည္း ျပန္ခ်င္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ အလုပ္တစ္ခုကိုလဲ လြယ္လြယ္နဲ့ စြန့္မထားခဲ့ခ်င္ဘူး။ ႏိုင္ငံရပ္ျခားမွာ အစ္မေတြနဲ့အတူ တစ္ဟိုတယ္တည္းမွာ ကိုယ္၀ါသနာလဲပါ၊ လစာလည္းေကာင္းတဲ့အလုပ္တစ္ခုကို ရတယ္ဆိုတာ နည္းတဲ့ကုသိုလ္လားေနာ္။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္က်ေတာ့ ေပ်ာ္ရႊင္ျပီး၊ ေမေမကေတာ့ တစ္ေယာက္တည္း အထီးက်န္ အားငယ္ေနမွာကို မျမင္ရက္ျပန္ဘူး။ ဒိကို ဘာလို.မ်ားျပန္မလာခ်င္လဲ မသိပါဘူးကြာ။ အခုေလာေလာဆယ္ေတာ့ ဘာမွ မစဥ္းစားခ်င္ေသးဘူးဗ်ာ။ ရွိတဲ့အလုပ္ေအးေဆးလုပ္ျပီး ၃လျပည့္တာ ထိုင္ေစာင့္လိုက္ဦးမယ္။ အေမမ်ား စိတ္ေျပာင္းလို ေျပာင္းျငားေပါ့ေနာ္။ ျပန္ရေတာ့လဲ ထံုးစံအတိုင္း အေမ့လုပ္စာ ထိုင္စားလိုက္ဦးမယ္ကြာ။ အံုးစားတယ္။
Monday 8 December 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
အဆင္ေျပပါေစ သယ္ရင္းေရ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေနာ္
Post a Comment